NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
وَأَبُو
بَكْرٍ ابْنَا
أَبِي
شَيْبَةَ
وَمُحَمَّدُ
بْنُ
الصَّبَّاحِ
الْبَزَّازُ
قَالُوا
حَدَّثَنَا
شَرِيكٌ عَنْ
الْمِقْدَامِ
بْنِ
شُرَيْحٍ
عَنْ أَبِيهِ
قَالَ سَأَلْتُ
عَائِشَةَ
عَنْ
الْبَدَاوَةِ
فَقَالَتْ
كَانَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَبْدُو
إِلَى هَذِهِ التِّلَاعِ
وَإِنَّهُ
أَرَادَ
الْبَدَاوَةَ
مَرَّةً
فَأَرْسَلَ
إِلَيَّ
نَاقَةً
مُحَرَّمَةً
مِنْ إِبِلِ
الصَّدَقَةِ
فَقَالَ لِي
يَا عَائِشَةُ
ارْفُقِي
فَإِنَّ
الرِّفْقَ
لَمْ يَكُنْ
فِي شَيْءٍ
قَطُّ إِلَّا
زَانَهُ
وَلَا نُزِعَ
مِنْ شَيْءٍ
قَطُّ إِلَّا
شَانَهُ قَالَ
ابْنُ الصَّبَّاحِ
فِي
حَدِيثِهِ
مُحَرَّمَةٌ
يَعْنِي لَمْ
تُرْكَبْ
el-Mikdam İbn Şüreyh babasından
(rivayetle) demiştir ki: Hz. Aişe'ye (Rasûlullah (s.a.v.)'in) kır gezisine
çıkma (sın)dan sordum da: Rasûlullah (s.a.v.) yukarıdan aşağıya inen şu
(karşıdaki) su kanallarına geziye çıkardı.
Bir defasında (böyle
bir) kır gezisine çıkmak istemişti de (bu yolculukta benim binmem için) bana
zekat develerinden olan ve binmek için kullanılmayan bir dişi deve göndermişti
ve bana:
"Ey Aişe! Şüphesiz
ki yumuşak davranmak bir şeyde bulunursa onu mutlaka süsler kendisinden uzak
kılındığı şeyi de mutlaka lekeler" buyurdu.
(Râvi) İbn es-Sabbah
rivayetinde (metinde geçen); "Muharreme" kelimesini üzerine
binilmeyen (deve) diye açıkladı.
İzah:
Müslim birr; Ahmed b.
Hanbel, VI, 58, 116, 125, 171,206,222.
Bu hadisle ilgili
açıklama, bir önceki hadisin şerhinde geçtiğinden burada tekrara lüzum
görmüyoruz.